تاریخچه حجاب و عفاف در ادیان و اقوام گذشته

1. پوشش زن در یونان و روم باستان

دایره المعارف لاروس درباره پوشش زنان یونان باستان می گوید: زنان یونانی در دوره های گذشته، صورت و اندامشان را تا روی پا می پوشاندند. این پوشش که شفاف و بسیار زیبا بود، در جزایر کورس و اِمِرجوس و دیگر جزایر ساخته می شد. زنان فنیقی نیز دارای پوششی قرمز بودند. سخن درباره حجاب، در لابلای کلمات قدیمی ترین موءلفین یونانی نیز به چشم می خورد؛ حتی «بنیلوب» (همسر پادشاه «عولیس» فرمانروای ایتاک) نیز با حجاب بوده است. زنان شهر «ثیب» دارای حجاب خاصی بوده اند، بدین صورت که حتی صورتشان را نیز با پارچه می پوشاندند. این پارچه دارای دو منفذ بود که جلوی چشمان قرار می گرفت تا بتوانند ببینند. در «اسپارته» دختران تا موقع ازدواج آزاد بودند، ولی بعد از ازدواج خود را از چشم مردان می پوشاندند. نقش هایی که بر جای مانده، حکایت می کند که زنان سر را می پوشانده، ولی صورت هایشان باز بوده است، و وقتی به بازار می رفتند، بر آنان واجب بوده است که صورت هایشان را بپوشانند؛ خواه باکره و خواه دارای همسر باشند. حجاب در بین زنان سیبری و ساکنان آسیای صغیر و زنان شهر ماد (و فارس و عرب) نیز وجود داشته است. زنان رومانی از حجاب شدیدتری برخوردار بوده اند، به طوری که وقتی از خانه خارج می شدند، با چادری بلند تمام بدن را تا روی پاها می پوشاندند و چیزی از برآمدگی های بدن مشخص نمی شد.2

 

یکی از تاریخ نویسان غربی نیز شواهد زیادی دال بر وجود حجاب در بین زنان یونان و روم باستان آورده است. او درباره «الهه عفت» که یکی از خدایان یونان باستان است، می گوید: «آرتمیس»، الهه عفت است و عالی ترین نمونه (و الگو برای) دختران جوان به شمار می آید. دارای بدنی نیرومند و ورزیده و چابک و به زیور عفّت و تقوا آراسته است.»3

 

همچنین درباره مردم یکی از قبائلی که نهصد سال قبل از میلاد زندگی می کرده اند، آمده است : «بالاتر از ارمینان و در کنار دریای سیاه، «سکّاها» بیابانگردی می کردند. آنها مردم وحشی و درشت اندام قبائل جنگی نیمه مغول و نیمه اروپایی بسیار نیرومندی بودند که در ارابه به سرمی بردند و زنان خود را سخت در پرده نگاه می داشتند.»4

 

این مورّخ در جای دیگر می گوید: «زنان فقط در صورتی می توانند خویشان و دوستان خود را ملاقات کنند و در جشن های مذهبی و تماشاخانه ها حضور یابند که کاملاً در حجاب باشند. 5

 

همچنین از قول یکی از فلاسفه یونان باستان، درباره شدت پوشش زن، نقل می کند: نام یک زن پاک دامن را نیز چون شخص او باید در خانه پنهان داشت.6

 

۱۰۰ نکته از سبک زندگی پیامبر خاتم (ص)

قرآن کریم درباره پیامبر خاتم، حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرماید: «و لکم فی رسول‌الله اسوه حسنه»؛ از این رو سیره و سنت رسول امین اسلام که برخی را اشاره می کنیم، می تواند گره از بسیاری از مشکلات مادی و معنوی انسان ها باز کند:

1-هنگام راه رفتن با آرامی و وقار راه می رفت.
۲-در راه رفتن قدم ها را بر زمین نمی کشید.
۳-نگاهش پیوسته به زیر افتاده و بر زمین دوخته بود.
۴-هرکه را می دید مبادرت به سلام می کرد و کسی در سلام بر او سبقت نگرفت.
۵-وقتی با کسی دست می داد دست خود را زودتر از دست او بیرون نمی کشید.
۶-با مردم چنان معاشرت می کرد که هرکس گمان می کرد عزیزترین فرد نزد آن حضرت است.
۷-هرگاه به کسی می نگریست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمی کرد.
۸-هرگز به روی مردم چشم نمی دوخت و خیره نگاه نمی کرد.
۹-چون اشاره می کرد با دست اشاره می کرد نه با چشم و ابرو.
۱۰-سکوتی طولانی داشت و تا نیاز نمی شد لب به سخن نمی گشود.
۱۱-هرگاه با کسی، هم صحبت می شد به سخنان او خوب گوش فرا می داد.
۱۲-چون با کسی سخن می گفت کاملا برمی گشت و رو به او می نشست.
۱۳-با هرکه می نشست تا او اراده برخاستن نمی کرد آن حضرت برنمی خاست.
۱۴-در مجلسی نمی نشست و برنمی خاست مگر با یاد خدا.
۱۵-هنگام ورود به مجلسی در آخر و نزدیک درب می نشست نه در صدر آن.
۱۶-در مجلس جای خاصی را به خود اختصاص نمی داد و از آن نهی می کرد.
۱۷-هرگز در حضور مردم تکیه نمی زد.

ماهیت و مفهوم «زندگی» در سبک زندگی اسلامی و غربی

تضادی جدی بین فرهنگ غرب و فرهنگ خودی وجود دارد؛ تعریفی که فرهنگ اسلامی‌ـ‌ایرانی از زندگی و خوب و بد بودن آن و نقش مزرعه بودن زندگی دنیوی برای زندگی اخروی برایمان دارد، درست در نقطه‌ی مقابل فرهنگ غربی است که بر مبنای مکتب اومانیسم و لذت‌گرایی و هدف غایی بودن زندگی دنیوی استوار است…

 وقتی بحث از سبک زندگی می‌شود، در واقع آنچه مورد پردازش و بررسی قرار می‌گیرد سبک «زیستن» و «زندگی» است که با این حساب، مقتضی است؛ قبل از بررسی «سبک زندگی»، خود مفهوم «زیستن» و «زندگی» به طور دقیق مشخص شود تا آن‌گاه و در گام بعدی در خصوص وضعیت زندگی و سبک آن و… بحث و بررسی‌های لازم صورت گیرد. لذا هر محققی در حوزه‌ی سبک زندگی، قبل از ورود به بحث، بایستی با مفهوم «زندگی» و «زیستن» آشنایی کافی و لازم را داشته باشد و بداند که بر اساس فرهنگ خودش، زندگی و زیستن چه مفهومی و چه نمادهایی دارد؟ در فرهنگ او نمادها، علائم و مصادیق زندگی سعادتمند و زندگی شقاوت‌مند چیست؟

ناگفته پیداست که در این زمینه، تضاد جدی بین فرهنگ غرب و فرهنگ خودی وجود دارد و تعریفی که فرهنگ اسلامی‌ـ‌ایرانی از زندگی و خوب و بد بودن آن بر اساس آخرت‌گرایی و نقش مزرعه بودن زندگی دنیوی برای زندگی اخروی، که هدف اصلی و زندگی واقعی است، برایمان دارد؛ درست در نقطه‌ی مقابل فرهنگ غربی است که بر مبنای مکتب اومانیسم و لذت‌گرایی و هدف غایی بودن زندگی دنیوی استوار است. این دو جهان‌بینی دقیقاً در نقطه‌ی مقابل هم قرار دارند و بی‌گمان این اختلاف دیدگاه در بررسی وضعیت سبک «زندگی» و خوب و بد بودن آن و برنامه‌ریزی برای اصلاح آن تأثیر تام‌و‌تمام خواهد گذارد؛ چه بسا بر اساس دیدگاه اسلامی در بررسی سبک «زندگی»، توجه به برخی رفتارها و مصارف مورد توجه باشد یا حتی در اولویت باشد که در دیدگاه غربی توجه به آن‌ها اصلاً بی‌مورد باشد و آن‌ها را اصولاً داخل در سبک زندگی نداند که به تبع این وضعیت، برنامه‌ریزی در خصوص اصلاح وضعیت سبک زندگی نیز کاملاً متفاوت خواهد بود.

مقام معظم رهبری، در این خصوص، می‌فرمایند: «رفتار اجتماعى و سبک زندگى، تابع تفسیر ما از زندگى است؛ هدف زندگى چیست؟ هر هدفى که ما براى زندگى معین کنیم، براى خودمان ترسیم کنیم، به طور طبیعى، متناسب با خود، یک سبک زندگى به ما پیشنهاد می‌شود.»^۱

یکی دیگر از محققان در این خصوص می‌گوید: «آیا می‌شود سبک زندگی را بدون تعریف اصل زندگی تعریف کرد؟ خیر، باید هدف مشخص باشد هدف از زندگی چیست و بعد می‌توانیم آن سبک زندگی را با توجه به هدف آن ارزیابی کنیم، ولی بعضی فکر می‌کنند این حرف‌ها ساده و پیش پا افتاده است.»^۲

سبک زندگی آقا روح الله

خردادماه برای همه ایرانی ها یک مناسبت ویژه تلخ دارد. ۱۴ خرداد سال ۶۸ روزی بود که مردم با یکی از محبوب ترین شخصیت های دنیای معاصر وداع کردند؛ پیرمردی دوست داشتنی که با یک حسینیه ساده و محقر و نیم ساعت سخنرانی می توانست همه معادله های سیاسی و دیپلماتیک دنیا را به هم بریزد. اما محبوبیت پیرمرد ساکن جماران فقط به موضع گیری های سیاسی و پیام های تاریخی و پیش بینی های شگفت انگیز و فتواهای شورانگیز جهاد و خانه محقر نبود. مردم امام خمینی کبیر (ره) را از هر جهت یک الگوی کامل می دانستند و می دانند. یک نمونه کوچکش هم رفتار امام (ره) در خانه و با خانواده بود. امام همان قدر که با شجاعت و جدیت مثال زدنی اش پشت ابرقدرت ها را می لرزاند، در خانواده شخصیتی منحصر به فرد داشت. مرور این چند روایت از زندگی خانوادگی پیرمرد دوست داشتنی کوچه های جماران شما را با خمینی دیگری آشنا می کند که در خانه اسمش «آقا» بود؛ آقای دوست داشتنی خانواده مصطفوی.

به روایت داماد

با چراغ قوه نماز شب می خواند
در دل شب هنگامی که برای نماز شب برمی خاستند لامپ را روشن نمی کردند بلکه از یک چراغ قوه بسیار کوچک استفاده می کردند. که تنها جلوی پایشان را روشن می کرد. امام به آرامی راه می رفتند تا دیگران بیدار نشوند.
محمود بروجردی
سرگذشت های ویژه از زندگی امام خمینی (ره)، ج۳

به روایت نوه

توپ بازی کنار امام
زمانی که سن کمتری داشتیم و توپ در بغل مان بود یا در حیاط دوچرخه بازی می کردیم مرتباً امام را در حیاط می دیدیم. نظم زندگی ایشان به گونه ای بود که سه و نیم ساعت در روز قدم می زدند و ما در این ساعت ها معمولاً با ایشان در حیاط مواجه می شدیم. تقریباً اتفاق نمی افتاد که ایشان من را در حیاط ببینند و نگویند که حسن برو آخوند شو!
سید حسن خمینی، دیدار با اعضای ستاد بزرگداشت سالگرد ارتحال امام خمینی (ره) 

شبکه های ماهواره ای فارسی زبان

شبکه‌های فارسی زبانی که در حال فعالیت و پخش برنامه‌های ضد دینی و ضد فرهنگی کشورمان می‌باشند، عبارت است از: شبکه خبری بی‌بی‌سی فارسی؛ شبکه دولتی انگلیس که دقیقا چند ماه قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری دهم و در دی‌ماه سال 87 با اهداف مشخص(البته آن اهداف بعد‌ها خود را در بحبوحه فتنه 88 نشان داد)، تأسیس شد. در مورد این شبکه نامبرده «گوردن براون» وزیر آن وقت دارایی انگلیس که مدتی بعد به نخست وزیری رسید، حرف جالبی زد. او گفت: «دولت انگلیس 22 میلیون دلار برای تأسیس این شبکه اختصاص داد؛ به طوری‌که بودجه سالیانه این شبکه هم از سوی دولت انگلیس تأمین می‌شود.» شبکه‌ای که مضاف بر اهداف سیاسی و جنجال‌سازی علیه کشورمان، شبهه‌افکنی در اعتقادات و باورهای دینی مردم را هم دنبال می‌کند.

شبکه من و تو؛ شبکه‌ای تلویزیونی که در انگلیس و با بودجه خاندان پهلوی، در سال 2010 تأسیس شد. این شبکه از یک طرف، در صدد است تا خاندان پهلوی را تطهیر کند و با مستند‌ات جهت‌دار، انقلاب اسلامی ایران را پدیده‌ای جلوه دهد که مانعی جدی بر سر راه توسعه و پیشرفت ایران است و از سوی دیگر نیز تلاش می‌کند با ساخت برنامه‌های ویژه به ترویج روابط بدون قید و بند، عادی ‌سازی ارتباط با نامحرم، عادی‌ سازی مصرف مشروبات الکلی، عادی ‌سازی روابط خارج از خانواده بپردازد. به طور خلاصه هدف از تأسیس این شبکه، تغییر سبک و روش زندگی مردم کشورمان و هجوم به ارزش و باورهای دینی و اسلامی بوده و به نوعی می‌توان گفت که تکمیل کننده شبکه خبری بی بی سی فارسی است. شبکه پرشین‌؛ شبکه‌ای ویژه‌ برای کودکان و نوجوانان که با دوبله و پخش هدفمند فعالیت می‌کند و انیمیشن‌های مورد نظر خود را با تمرکز بر روی کودکان و نوجوانان ایرانی قرار داده است تا بر نسل آینده ایرانیان، آن‌طور که می‌پسندد و با اهداف‌شان هم‌خوانی دارد تأثیر بگذارد.